مرحوم آیت‌الله آقای سید حسن طاهری خرم آبادی از علمای بزرگوار حوزه‌ی مباركه‌ی علمیه‌ی قم و عضو جامعه‌ی مدرسین حوزه و عضو مجلس خبرگان رهبری بودند. از الطاف خدواند به بنده این بود كه از زمانی كه مرحوم آیت‌الله طاهری به قم مشرف شدند ـ شاید در سال ۱۳۳۰ ـ با ایشان آشنایی پیدا كردم. از همان ابتدای طلبگی در درس‌های مقدماتی در یكی از حجره‌های صحن مقدس شركت می­‌كردیم. در بعضی از درس­‌ها هم بنده با ایشان استاد واحدی داشتیم. رفاقت و نزدیكی ما با هم از آن زمان تا هنگام درگذشت ایشان ادامه یافت. آقای طاهری رحمت‌الله‌علیه بعد از این‌كه دروس سطح را گذراندند در درس خارج فقه و اصول شركت كردند. آن زمان مرحوم آیت‌الله بروجردی در قم بودند و درس مرحوم امام خمینی هم برقرار بود. مهم‌ترین و شلوغ‌ترین درسی كه بعد از درس آیت‌الله بروجردی در قم وجود داشت، درس حضرت امام رحمه‌الله بود.

ادامه متن را در ادامه مطلب مطالعه بفرمایید

ایشان معتقد بودند که سیر و سلوک تدریجی و مرحله ای است. نباید انسان بپندارد که با یک ریاضت و عبادت در مدت کوتاهی، می توان نتیجه گرفت. می گفتند راه طولانی است و باید استواری و صبوری کرد تا به نتیجه رسید. ایشان از صاحب مکتبشان آسید علی قاضی و او از ملاحسینقلی همدانی نقل می فرمودند که تا انسان گناه می کند، درهای ملکوت به روی او باز نمی شود. راه رسیدن به ملکوت، ترک گناه است.

بقیه متن را در ادامه مطلب مطالعه کنید

خواستم بنویسم:
"من از کودکی عاشقت بوده ام"

اما نه ...

قصه ی عاشقیمان

ریشه در ازل دارد